تنهایی ایران در جامعه جهانی بخاطر برنامه های هسته ای غیر قابل برگشت است - تحلیلگر خبرگزاری "ترند"

11 ژوئن 2010, 10:19 (GMT+04:00)

در همین رابطه:

پولاد حمیداف تحلیلگر خبرگزاری "ترند"

روز چهارشنبه قطعنامه جدیدی در شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران بخاطر توقف برنامه هسته ای این کشور تصویب شد. بر اساس این قطعنامه اعمال تحریمهای جدید علیه ایران در نظر گرفته میشود.

لاکن مقامات ایران این قطعنامه جدید سازمان ملل متحد را بعنوان تلاشهای بدون نتیجه غرب ارزیابی کرده اند.

محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران این قطعنامه را همانند یک دستمال کاغذی پس از استفاده به سطل آشغال انداخته شده خوانده است.

در روز 9 ژوئن شورای امنیت سازمان ملل متحد 4-مین قطعنامه در رابطه با ایران را تصویب کرد که تحریمات جدیدی در رابطه با این کشور را در نظر دارند. از 15 عضو شورای امنیت، 12 کشور رای موافق، برزیل و ترکیه رای مخالف و لبنان رای ممتنع داد. چین و روسیه نیز از این قطعنامه حمایت کرده اند.

تلاشهای حکومت ایران برای جلوگیری از اعمال این تحریمها نتیجه نداد. لاکن بخش "تحریمهای اقتصادی فلج کننده" این قطعنامه خارج شد. در واقع امضای قرارداد سه جانبه بین ایران، ترکیه و برزیل در مورد تبادل اورانیوم ایران در ترکیه موجب کاهش شدت مقابله با برنامه هسته ای ایران شد. ایران توانست حمایت ترکیه و برزیل را کسب کند.

در بیانیه وزارت خارجه ترکیه در این مورد آمده است: واکنش ترکیه نسبت به صدور این قطعنامه منتظره بود. وزارت خارجه ترکیه این اقدام سازمان ملل متحد را یک اقدام اشتباهی میخواند، برای آنکه این قطعنامه جدید مذاکرات مباحث مربوط به برنامه های هسته ای ایران را به مرحله دشواری وارد میکند.

این ششمین قطعنامه اعمال تحریم می باشد که از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران صادر شده است. شورای امنیت سازمان ملل متحد قبل از این نیز تابحال با تلاش آمریکا 5 قطعنامه برای توقف توسعه برنامه های هسته ای ایران صادر کرده است. بر اساس 3 تا از این قطعنامه ها، اعمال تحریمهای اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران در نظر گرفته میشود.

در این مدت موضع آمریکا در قبال ایران باز هم تغییر نیافته است. ایران نیز از توسعه برنامه هسته ای خود امتناع نکرده است. در واقع دولت اوباما در سیاست مربوط به ایران تغییرات تاکتیکی انجام داده، لاکن استراتژی اصلی این کشور در قبال ایران تغییر نیافته است. تصادفی نیست که در استراتژی امنیتی جدید آمریکا بخش مربوط به ایران تغییر نیافته و همانند قبل باقی مانده است.

حمایت روسیه و چین از این قطعنامه اخیر موجب نگرانی شدید ایران میتواند باشد. امتناع احمدی نژاد از شرکت در نشست سازمان همکاری شانگهای در روزهای 10-11 ژوئن در تاشکند در واقع واکنش احمدی نژاد به موضع چین و روسیه در قبال این قطعنامه است. این میتواند بعنوان یک اعتراض سکاکت ایران ارزیابی شود.

ایران عضو ناظر سازمان همکاری شانگهای بوده و همیشه برای عضویت دائمی در این سازمان سعی کرده است. در واقع ایران در شرایط کنونی در پی متفقین قوی برای خود هست. با در نظرگیری افزایش نفوذ ژیوسیاسی آمریکا در منطقه، منتفی نیست که سازمان همکاری شانگهای تبدیل به یک سازمان سیاسی-نظامی قوی بر علیه "ناتو" شود. عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای فقط میتواند موجب تسریع این روند شود. لاکن هنوز سازمان همکاری شانگهای آمادگی این وسعت را ندارد. چین و روسیه برای عضویت کشورهای جدید در این سازمان عجله ندارند.