شاهین ها و بوف ها: دوستی با ایران از نگاه اتحادیه اروپا

مهدی سپهوند - خبرگزاری ترند

پارلمان اروپا بتازگی سندی منتشر کرد که در آن به شرح اهمیت ایران برای اروپا پرداخته و به طرح معامله ای برد-برد برای نزدیک شدن به جمهوری اسلامی تاکید می ورزد.

این سند ابتدا دست به واکاوی روانشناسانه ی جامعه ی سیاسی ایران می زند و با طرح دغدغه های هرکدام از سلیقه های موجود در صحنه سیاسی کشور، تامین رضایت خاطر هرکدام از آنها را مورد ملاحظه قرار میدهد.

با دسته بندی جناح های محافظه کار و ترقی طلب ایران تحت عناوین "شاهین ها" و "بوف ها"، این سند تمایلات سیاسی داخلی و منطقه ای هرکدام از دو گروه نامبرده را به شیوه ای تمثیلی بیان می کند.

با رد تمثیل های پیشین غرب که از ترکیب "شاهین ها و کبوترها" برای گفتمان سیاسی ایران استفاده میکردند، این سند تاکید می ورزد که برای هردو دسته ی محافظه کار و ترقی طلب در ایران "امنیت ملی" در درجه نخست اهمیت است، و این دو تنها در تعریف امنیت ملی و ورش های نیل به آن اختلاف دارند.

بنا به گفته ی این سند، در حالی که شاهین ها قائل به "تهدید موجودیتی" علیه نظام در رویارویی های داخلی و خارجی هستند، بوف ها مسائل موجود را نه به عنوان تهدید، بلکه به عنوان "چالش"های پیش روی ایران پساانقلاب می نگرند.

از این رو، در حالی که بوف ها ایجاد روابط حسنه با اروپا را به منزله ی حربه ای سیاسی برای کاستن تاثیرگذاری امریکا و دفع فرصت طلبی روس ها و چینی ها به کار می برند، شاهین ها به دودویی شرق-غرب یا دوست-دشمن قائل هستند.

در ادامه، این سند به شرح زمینه های موجود برای همکاری اروپا و ایران می پردازد. در ابتدا بیان می دارد که ایران به عنوان قدرت منطقه ای و بهرمند از ویژگیهای منحصربفرد می تواند وارد معاملات برد-برد بی نظیری با اروپا شود.

در درجه ی اول اهمیت، امنیت منطقه است که هم ایران و هم اروپا از آن سود خواهندبرد. با اقرار به امنیت داخلی ایران و وجود پس زمینه های دموکراتیک در کشور، این سند، چشم انداز روشنی از همکاری با ایران برای بهبود اوضاع منطقه را تصویر میکند.

به عنوان یکی از اصلی ترین زمینه های ایجاد امنیت و ثبات، گسترش همکاری های اقتصادی و تجاری مورد تاکید قرارگرفته است. طبق گفته ی این سند، در پی سیاست های خصمانه ی غرب با ایران، حجم تجارت دوجانبه میان اروپا و ایران از 27 میلیارد یورو در سال 2008 به 7 میلیارد در 2013 کاهش یافت.

این سند، مخاطبان اروپایی خود را بشدت از دیدن ایران به عنوان بازار مصرف بر حذر می دارد و می گوید که ایران تمایل دارد به عنوان همپایه در تجارت، قطب منطقه ای انرژی، و همکار در سرمایه گذاری های منطقه ای نقش بازی کند.

"ایران گونه گون ترین ساختار تولید ناخالص ملی را در منطقه دارد. این کشور همچنین منابع طبیعی و انسانی لازم برای گسترش هرکدام از این بخش ها را_ از نفت و کشاورزی گرفته تا صنایع و معادن_ داراست. شرکت ها و دولت های اروپایی باید این گونه گونی و گستردگی منابع را به عنوان یک ظرفیت بزرگ برای بسط روابط اقتصادی و سرمایه گذاری در نظر بگیرند."

بر اساس آمارهای رسمی ایران، نفت در سال 2014 سهمی 22 درصدی در تولید ناخالص داخلی داشته، در حالی که هتل و رستورانداری 11 درصد، کشاورزی 10 درصد، خدمات فنی 14 درصد، صنعت 11 درصد، حمل و نقل و مخابرات 9 درصد، ساخت وساز 5 درصد، خدمات عمومی 9 درصد و بخشهای دیگر نیز سهمی هر چند کمتر در تولید ناخالص داخلی ایران دارند.

در انتها، این سند خاطرنشان می سازد که همکاری با ایران به طور حتم با واکنش منفی از سوی دیگر قدرت های منطقه مواجه خواهد شد. برای دفع این موقعیت نامطلوب، این سند مخاطبان اروپایی خود را به بسط همکاری با دیگر قدرت ها در کنار ایران توصیه می کند.

نگارنده را در توییتر دنبال کنید:

@mehdisepahvand

Follow us on Twitter @TRENDNewsAgency