آذربایجان، باکو، 21 اردیبهشت، خبرگزاری "ترند"/
معاون وزیر نفت ایران با اشاره به توافق سه جانبه ایران، عراق و سوریه برای ترانزیت گاز، از امضای نخستین سند خط لوله صادرات گاز ایران به عراق و سوریه در آینده نزدیک خبر داد.
به گزارش خبرگزاری شانا، جواد اوجی با بیان اینکه این سند با حضور وزیران نفت سه کشور امضا خواهد شد، تصریح کرد: هفته گذشته با حضور مقامات سه کشور مذاکرات متعددی در خصوص انتقال و ترانزیت گاز طبیعی به میزبانی بغداد انجام شد.
وی با تاکید بر اینکه با توافق سه جانبه جمهوری اسلامی ایران، عراق و سوریه قرار است گاز فازهای پارس|جنوبی از مسیر این سه کشور و سپس لبنان، دریای مدیترانه به اروپا ترانزیت شود، افزود: طبق توافق انجام گرفته هم|اکنون نخستین سند رسمی قرارداد صادرات و ترانزیت گاز بین جمهوری اسلامی ایران، عراق و سوریه آماده امضا شده است.
مدیر عامل شرکت ملی گاز ایران اشاره کرد: قرار است با ساخت یک خط لوله پنج هزار و 600 کیلومتری، گاز فازهای پارس|جنوبی به این کشورها و سپس شرکت|های علاقه|مند در اروپا عرضه شود.
به گفته وی این خط لوله از ظرفیت انتقال روزانه 110 میلیون مترمکعب گاز طبیعی برخوردار است و پیش|بینی می|شود برای ساخت این خط لوله به پنج تا 6 میلیارد دلار منابع مالی نیاز باشد.
اوجی همچنین با اشاره به مذاکرات انجام شده با یک شرکت خارجی برای تامین بخشی از منابع مالی این خط لوله گاز بیان کرد: به|زودی قرارداد رسمی با یک مشاور بین|المللی برای اجرایی|شدن ساخت این خط لوله گاز امضا می|شود.
میدان گازی پارس جنوبی بزرگترین میدان گازی جهان است که در خلیج فارس واقع شده|است. این میدان گازی میان ایران و قطر مشترک است.
پروژه|ی پارس جنوبی در ۱۳۷۶ و در دولت محمد خاتمی آغاز شد. سیاست تنش|زدایی دولت|های هفتم و هشتم توانست شرکت بین|المللی زیادی را به مشارکت در این پروژه ترغیب کند. شل، انی و رپسول در اکثر پروژه|های نفتی ایران سرمایه|گذاری| می|کردند. طی سال|های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۳ حدود ۱۸ میلیارد دلار سرمایه|گذاری در زیرساخت|ها و بخش تولید صنعت پتروشیمی انجام شد که ۷۱ درصد آن از تسهیلات خارجی بود.
بهره|برداری از فازهای ۱ تا ۵ پارس|جنوبی و آغاز فعالیت اجرایی ۸ فاز نیز در سال|های تا سال ۸۴ انجام شد. همچنین در آن دوران سه فاز در مرحله عقد قرارداد و ۴ فاز نیز در مرحله مناقصه قرار داشت.
دولت محمود احمدی نژاد در سال ۱۳۸۴ پیروز انتخابات ریاست جمهوری شد و در عرصه|ی خارجی سیاستی را پیش گرفت که منتقدان آن را "تهاجمی و تنش|زا" می|دانند. ظاهراَ همین سیاست بود که تحریم|های بین|المللی را افزایش داد و موجب شد شرکت|های بین|المللی سطح سرمایه|گذاری و مشارکت در پروژه|های نفت و گاز ایران را به شدت کاهش دهند.
در پی این تغییرات طرح|های در دست اجرا با تاخیرهای فراوانی همراه شد و برخلاف پیش|بینی|ها، فازهای ۶ تا ۱۰ در موعد مقرر به بهره|برداری نرسید.همچنین توسعه دیگر فازها نیز با مشکلاتی نظیر انصراف شرکت|های خارجی مواجه شد.
Follow us on Twitter @TRENDNewsAgency